Op welk terras zat u op 28 april 2021? De dag van de heropening van de terrassen!
Zo’n historisch moment blijft je natuurlijk altijd bij. Zoals ik ook nog precies weet dat (maar niet waarom en met wie) ik op 20 juli 1969, de dag waarop de Eagle op de maan landde, in een roeibootje midden op het Uitgeestermeer dobberde. En dat ik op 11 september 2001 tijdens de aanslag op de Twin-Towers mijn dagen slijtte in een ellendig kantoor in de Bijlmer waar ik al een paar jaar aan een al twee keer mislukt en weer herstart kostbaar IT-project werkte, dat de passende naam Phoenix droeg. In tegenstelling tot de Eagle is Phoenix roemloos ten onder gegaan.
Op die memorabele dag – 28 april 2021 dus – wandelden wij vanaf het mooie Nivon-kampeerterrein De Meenthe in Noordwolde, waar we een dag eerder met ons kampeerbusje waren neergestreken, geheel in de Nivon-traditie uitgerust met trekzak en mandoline, langs landweggetjes via Wilhelminaoord naar Frederiksoord om vandaar via Vledder weer langs een mooie zandweg-bosroute naar Noordwolde terug te keren. De zon scheen volop en zo’n wandeling – in totaal 22 km – gaat je flink in de benen zitten. Bij aankomst in Frederiksoord rond 13 uur wachtte ons bij Museum De Proefkolonie een vers geopend terras. Wat een feestelijk moment om weer even te herstellen! Omdat het praktisch leeg was, stormden wij het terras op en dachten wij – echt waar! – geen moment aan de vigerende protocollen. FOUT!
Generaal Johannes Graaf van den Bosch ex gouverneur-generaal van Nederlands-Indië, commandant van het Nederlands-Indische leger, minister van Koloniën en minister van Staat, officier in de Militaire Willems-Orde én in 1818 samen met de Maatschappij van Weldadigheid stichter van de landbouw-proefkolonie in Frederiksoord, het terras was toen niet voorzien door de generaal, keek vanaf de schrijftafel op het spandoek aan de museumgevel goedkeurend toe, toen de gemondkapte serveerster ons op de vele overtredingen wees die wij ter plekke hadden begaan.
Want (1) de looproute gemarkeerd met IN-pijlen was niet gevolgd, (2) de handen waren niet gedesinfecteerd, (3) er was geen reservering gedaan op het daartoe klaarzette tafeltje, (4) al bewegende op het terras hadden we geen mondkapje op, (5) de loungebank waar wij neerploften was bestemd voor 6 personen, te weten 2 personen uit 1 huishouden en maximaal twee anderen met voldoende 1,5 m tussenruimte. En wellicht zie ik nog een overtreding over het hoofd. Ons verweer dat we na een half jaar afzien geen terrasroutine meer hebben en blij waren de horeca weer te kunnen steunen en dat we daardoor geen moment hebben gedacht aan mogelijke restricties, maakte op haar geen indruk. Er zat niets anders op dan de procedure vanaf het begin, en nu in de in de juiste volgorde en route te herstarten. Niet zo gek natuurlijk want voor haar was het uur NUL aangebroken, de zenuwen tot het uiterste gespannen en elke fout zou fataal kunnen zijn waardoor een toevallig passerende BOA met gemak € 4000,- zou kunnen scoren.
Gelukkig dat generaal Hugo de Jonge of zijn OMT-adjudanten het voorval niet hebben opgemerkt want zeker zouden wij de komende 12 maanden mondkapjes hebben moeten naaien in een wappieproefkolonie, onder directie van een gesjeesde politicus waar we er inmiddels veel van hebben en voorzien van de nodige opzichters, die toezien op het behalen van het coronadiploma. Maar laten we hierover niet al te veel filosoferen want je zou mensen nog eens op een idee brengen. Wat vandaag nog een gekke gedachte is kan morgen helaas een nare werkelijkheid zonder expiratiedatum zijn.
Ondanks deze aanvaring met de overheid lieten wij ons de lunch bestaande uit bruin koloniebrood met boter en 2 kroketten (Wim), bruin koloniebrood zonder boter maar met boerenham (Hetty) en 4 x koffie goed smaken! Omdat het eten en bediening uitstekend waren en de serveerster de afgelopen 6 maanden naar eigen zeggen in het museum in totale ledigheid heeft moeten doorbrengen en ook nog eens de bestelling opnam in een aangenaam Friese Wolden-tongval – dat ons deed terugdenken aan een leuke kennis in Heerenveen uit het verre verleden – beloonden wij haar met ruime fooi en hebben wij na een uurtje uitrusten onze voetreis via Vledder richting de camping weer hervat.
De wandeling was mooi, aangenaam en erg interessant, vanwege het glooiende coulisselandschap, het mooie weer, het ontluikende frisse voorjaarsgroen, het rondscharrelende Kune Kune varken, reeën, ooievaars en sperwers én de vele koloniehuisjes en een paar grote boerderijen die vanaf 1818 in de streek voor de paupers/kolonisten en een enkele vrije boer zijn neergezet door de Maatschappij van Weldadigheid. Koloniehuisjes met een lapje grond die in de 19e-eeuw voor een paar honderd gulden werden gebouwd maar nu zeer gewilde objecten zijn die voor honderdduizenden euro’s van de hand gaan.
En wilt u meer weten over deze tijd waarin de almachtige overheid en het gegoede deel der natie het goed voor hadden met “onwillige” en “weigerachtige” landslieden lees dan eens één van deze boeken: “De proefkolonie”, ”De strafkolonie”, ”De kinderkolonie”, ”De bedelaarskolonie”, ”Het pauperparadijs”, “De kolonieman” en “Lopen met Van Lennep”. Ik ga er zeker nog een paar uit deze reeks aanschaffen! Natuurlijk niet via Bolcom maar bij de lokale boekhandel.
