Recent zijn een leuke essay en film over Beverwijk verschenen met de titel “De rauwe charme van Beverwijk. Een lieve stad, met dorpse trekjes”. Hoewel ik er al jaren niet meer woon, herken ik het helemaal: “Niet lullen maar poetsen”. Ik kom er nog wekelijks omdat mijn moeder in Lommerlust woont en voor mij voelt Beverwijk nog steeds als thuis. En Tata dan? Hoogovens (de naam Tata ken ik niet) stoot vuil uit ja, en ook heel veel stoom, dat doet het al vanaf het begin. Bij ons thuis op de Arendsweg glinsterde de zolder altijd van de zwarte deeltjes. Waslijnen waren vies. En natuurlijk de stank bij ZW wind, wat het meestal is, en dan zit Beverwijk – en niet Wijk aan Zee – in de prijzen. Maar dat hoorde erbij. Driekwart Beverwijk en Heemskerk werkte bij Hoogovens en had (heeft) er een goed bestaan door. Ongetwijfeld een aanslag op de longen, maar ja, veel Wijkers waren ook kettingrokers van zware shag-sigaretjes. Mijn vader, liefhebber van half zware Captain Grant shag, in een mooi doosje met scheepsplaatjes van Frans Naerebout, had overigens de pest aan Hoogovens, maar dat had zo zijn familiale redenen. Daar ga ik niet op in. De tijden zijn veranderd. De wind is figuurlijk gedraaid. Hoogovens wordt door velen (?) als een probleem gezien en ervaren. Hoewel het bedrijf heel veel heeft geïnvesteerd in milieumaatregelen kan het ongetwijfeld nog beter. Het blijft natuurlijk een rauwe staalindustrie. De IJmond, dat is Hoogovens. Ik fantaseer wel eens wat je met dat terrein zou kunnen doen als de tent gesloten wordt. Herstel van de Breesaap, dat zou natuurlijk mooi zijn. Of een duurzaam eko-wijkje misschien? Nee, laat maar, ik ga voor een grootse nieuwe stad! Met wolkenkrabbers en een skyline zoals in New York, aan de monding van het Noordzeekanaal, gebouwd volgens de nieuwste inzichten, voorzien van fantastische openbaar vervoermiddelen richting de Randstad en hier en daar een overblijfsel van Hoogovens ingebed in de stedelijke omgeving. En natuurlijk de zee in met een groot schiereiland. Plotseling is er ruimte genoeg. Futurische bouw en woonruimte voor minimaal 200.000 mensen die nu geen woonperspectief hebben. Een Nieuw Beverwijk, en vooruit – een stadswijkje Nieuw BeverWijk aan Zee. Voor minder gaan we als Beverwijker natuurlijk niet. Uitgelezen kans om die stadsrechten in 1298 verkregen van graaf Jan I van Holland nu eindelijk eens te verzilveren. Niet lullen maar poetsen!
Hier is de link naar het essay: http://stad-forum.nl/artikel/89/beverwijk?fbclid=IwAR1VEm7MZYhmEuMZAi_VtLy1Q838qzTEspgpr8Bi7O1c1G8-T81h50WN-14
