Het idee was om vanuit Bergen aan Zee een flinke strandwandeling in noordelijke richting te maken – richting Hargen aan Zee en dan via het duin terug. Maar geen rekening gehouden met de parkeerautomaten in Bergen aan Zee! Die slikken n.l. alleen munten. En niet zo’n beetje ook. En die hebben we niet meer omdat we alles pinnen. In Egmond aan Zee hetzelfde liedje. Niet gek want het is dezelfde gemeente. En dus op naar Egmond Binnen – vrij parkeren en de mogelijkheid om het Monnikenpad te lopen.
Startpunt: de Sint-Adelbert-abdij in Hallem tegenwoordig bekend onder de naam Egmond Binnen.
De naam Hallem is in de loop van de tijd geëvalueerd via Ecmunde /Ekmunde, Egmunde, Egmonde, Egmont Binne in Egmond Binnen.
Maar voor mij is het nog steeds Hallem!
De huidige abdij is gebouwd op de plek van de oude Sint-Adelbert-abdij die jammer genoeg in 1573 door de Watergeuzen is verwoest. Het belangrijkste religieuze en culturele centrum in het middeleeuwse Holland volgens sommige historici. Er zijn anderen – en bepaald niet de minste – die daar anders over denken! Dordrecht wordt weleens genoemd als belangrijke concurrent 
:))
Anno 2017 is het nog steeds is het een mooie en vooral rust en spiritualiteit uitstralende plek.
De entree ligt op dezelfde plek als die van de oude Abdij. Je komt direct in een andere wereld.
Een wereld waar je als vanzelf onthaast. De indrukwekkende abdij van Kropholler (1933) met kapel, de oude blekersvelden aan de oostkant, mooie tuinen en boomgaard, een kaarsenmakerij en pottenbakkersatelier, schilderijenexpositie, archeologisch museum met restanten van de oude abdij, bezoekerscentrum met interessante boeken, abdijbieren, geurtjes en andere religieuze zaken, de 18e- en 19e- eeuwse graven, de graven van de benedictijners die de abdij sinds 1933 bevolkt hebben en – last but not least – de sacrale plaats waar de oude abdij heeft gestaan.
Neem er de tijd voor en laat alles op je inwerken.
Vanuit de abdij lopen we in westelijke richting naar de duinkant waar de Adelbertusakker ligt.
De plek waar het volgens de overlevering allemaal is begonnen in de 9e eeuw. Adelbertus werd daar opgegraven en – oh wonder! – er ontsprong een bron met geneeskrachtig water.
In Kennemerland zijn we goed voorzien van geneeskrachtige bronnen. We hebben we er drie – niet toevallig allemaal aan de duinrand, want daar heb je nu eenmaal veel wellen. En inmiddels allemaal voorzien van gemetselde put met deksel en opschrift. De Adelbertusput in Hallem, de put van Onze Lieve Vrouw ter Nood te Heiloo (bedevaartsoort) en de Willibrordusput in Heiloo.
Vanuit de Adelbertusakker kun je een ook een leuk uitstapje maken naar het PWN-duinreservaat maar dat laten we nu even voor wat het is.
Langs de 17e eeuwse boerderij en tegenwoordig uitspanning “Gasterij Nieuw Westert” gaan we weer terug naar Hallem waar onze auto geparkeerd staat. Al met al een wandeling van zo’n 8 km.
De foto’s geven een impressie van de route die we gelopen hebben. De eigenlijke route is langer en gaat ook door de polder. Dat bewaren we voor de volgende keer. Oh ja, de schilderijen en sommige tekeningen zijn nog te koop en te zien op mijn expositie in de Oude Keuken in Bakkum in januari/februari 2018.
Wim de Goede
